Mübîn ~ مبين
Lugat-ı Remzi - Mübîn ~ مبين maddesi. Sayfa: 322 - Sira: 3

Lugat-ı Remzi; Mübîn maddesi. osmanlıcada Mübîn ne demek, Mübîn anlamı manası, Mübîn osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte Mübîn hakkında bilgi. Arapça Mübîn ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada Mübîn anlamı
Lugat-ı Remzi - مبين Mübîn ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
Mübîn ~ مبين güncel sözlüklerde anlamı:
MüBiN ::: Açık, vâzıh, âşikâr. Ayân kılan, beyan ve izah eden. * Dilediğine doğru yolu gösteren. * Hak ile bâtılın arasını tefrik edip, ayıran. Hakkı hakkınca beyan ve izhar eden.(Mübin, bâne mânasına "ebâne" den beyyin, gayet açık, parlak demek olduğundan, Kitab-ı Mübin i'cazı zâhir olan parlak kitap demek olur ki, murad Kur'andır. Hakkı beyan eden demek dahi olabilirse de, makama münasib olan evvelkidir.) (E. T.)
mübeyyen ::: (a. s. beyân'dan) : tebeyyün etmiş, meydana çıkarılmış, açıkça söylenmiş, açıklanmış, açıklıyan, bildiren.
Mübeyyin ::: (a. s. beyân'dan) : bildiren, açıklıyan, meydana koyan.
mübîn ::: (a. s. beyn ve beyân'. dan) : 1) hayrı, şerri, iyiyi ve kötüyü ayıran. 2) açık, besbelli, (bkz. : ayan, aşkâr). Pîn-i mübîn (açık, meydanda olan din) : islâm dîni. Kur'ânn mübin (iyiyi, kötüyü, hayrı, şerri bildiren kitap) : Kur'ân-ı Kerîm.
mübîn ::: apaçık.
mübin ::: hayrı şerri , kötüyü iyiyi ayıran , açık , besbelli.
- , din-i mübin: islam dini.
mübîn ::: apaçık , açık , vazıh , aşikar , ayan kılan , beyan ve izah eden , dilediğine doğru yolu gösteren , hak ile batılın arasını tefrik edip , ayıran , hakkı hakkınca beyan ve izhar eden , (mübin , bane manasına "ebane" den beyyin , gayet açık , parlak demek olduğundan , kitab-ı mübin i'cazı zahir olan parlak kitap demek olur ki , murad kur'andır , hakkı beyan eden demek dahi olabilirse de , makama münasib olan evvelkidir , )
mübin ::: açıklayan
mübin ::: açıklayıcı
mübeyyen ::: (a. s. beyân'dan) tebeyyün etmiş, meydana çıkarılmış, açıkça söylenmiş, açıklanmış, açıklıyan, bildiren.
Mübeyyin ::: (a. s. beyân'dan) bildiren, açıklıyan, meydana koyan.
mübîn ::: (a. s. beyn ve beyân'. dan) 1) hayrı, şerri, iyiyi ve kötüyü ayıran. 2) açık, besbelli, (bkz. : ayan, aşkâr). Pîn-i mübîn (açık, meydanda olan din) : islâm dîni. Kur'ânn mübin (iyiyi, kötüyü, hayrı, şerri bildiren kitap) : Kur'ân-ı Kerîm.
MÜBÎN :::