ABiD ::: İbadet eden. Zâhid. Çok ibadet eden. * Köle.

ABiD ::: Kullar. Köleler.

ABiD ::: f. Kıvılcım.

âbid ::: (a. i. c. : evâbid) : mesel, yanıltmaç.

âbîd ::: (f. i.) : kıvılcım.

abîd ::: (a. i. abd'in c.) : kullar, köleler, (bkz. : a'bâd).

âbid ::: (a. s. ibâdet'den. c. : abede; müen. âbide) : ibâdet (kulluk) eden, tapınan (bkz. : zâhid).

âbid ::: ibadet eden.

aBiD ::: Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:

Tevbe edenler, âbidler, hamd edenler (cihâd veya ilim öğrenmek için) seyahat edenler, rükû edenler, secde edenler, emr-i mârûf nehyi anil münker yapanlar ve Allahü teâlânın sınırlarını koruyanlar (yok mu? İşte onlar da Cennet ehlidir. Habîbim) Sen o mü'minlere dahi Cenneti müjdele. (Tevbe sûresi: 112)

Allahü teâlânın haram kıldığı (yasak ettiği) şeylerden sakın, insanların en âbidi olursun. (Hadîs-i şerîf-Miftâh-un-necât)

Âbidin en büyük maksadı, âhiret sevâbına kavuşmaktır. Âbid, ibâdetinden öyle zevk alır ki, ibâdetten bir an men' edilse, onun için en büyük eziyet olur. Hattâ âbidlerden biri; "Ölümden korkmuyorum, ancak gece ibâdetime mâni olacak diye korkuyorum" demiştir. Diğeri de; "Allahım mezarımda da bana ibâdet imkânlarını ihsân et" diye duâ etmiştir. (İmâm-ı Gazâlî)

âbid ::: ibadet eden , erkek adı

abîd ::: kullar , köleler

âbid ::: ‬ibadetle meşgul olan

âbid ::: ibadet eden

abîd ::: ‬kullar

abîd ::: köleler

âbid ::: (a. i. c. : evâbid) mesel, yanıltmaç.

âbîd ::: (f. i.) kıvılcım.

abîd ::: (a. i. abd'in c.) kullar, köleler, (bkz. : a'bâd).

âbid ::: (a. s. ibâdet'den. c. : abede; müen. âbide) ibâdet (kulluk) eden, tapınan (bkz. : zâhid).

âbid ::: tapınan

âbid ::: erkek adı

ABÎD :::

ABİD :::