iARE ::: Emaneten vermek. Bir malın kullanılmasından karşılık istemiyerek meccanen başkasına vermek.

iare ::: ödünç verme.(bkz. : ikraz).

iâre-i mukayyede ::: bir malın, bir mülkün, kayıt ve şartlarla birbirine ödünç olarak verilmesi.

iâre-i mutlaka ::: bir malın, mülkün sahibi tarafından hiç bir kayıt ve şarta bağlı kalmıyarak birine ödünç verilmesi.

iâreten ::: (a. zf.) : ödünç olarak.

İare :::

1. Eğreti, ödünç
   Örnek: Bu iare tuvaletiyle, kendi güzelliğinin gururunu da feda ederek bahçeye çıktı. P. Safa


2. Eğreti verme, ödünç verme.


3. iğreti verme (bk. âriyyet).

iare ::: emaneten vermek , bir malın kullanılmasından karşılık istemiyerek meccanen başkasına vermek

iare ::: eğreti, ödünç

İARE :::