HaCE ::: f. Hoca, efendi, sâhib, muallim, âile reisi.

hâce ::: (f. i. c. : hâcegân) : hoca, efendi, ağa, çelebi, sahip, muallim, profesör, öğretmen, müderris. (bkz. : hired-âmûz); molla, ev sahibi.

hâce-i âlem, hâce-i dü sera, hâce-i kâinat ::: Peygamberimiz Hz. Muhammed (Aleyhisselâm).

hâce-i evvel (ilk hoca) ::: milletin ilmen ve fikren kalkınması için çeşitli bilgileri basitleştirerek halkın kolaylıkla anlıyabileceği bir dille yayan kimse, [bu unvan, Tanzimat devrinde Ahmed Midhat Efendi'ye de verilmiştir],

hâce ::: (a. i.) : (bkz. : hacet). İnd-el-hâce : gerektiği zaman.. gibi.

hâce ::: hoca.

HaCE ::: Hâce Ubeydullah-ı Ahrâr buyurdu ki: Bütün iyi hâlleri ve buluşları bize verseler, fakat Ehl-i sünnet vel-cemâat îtikâdını kalbimize yerleştirmeseler, hâlimi harâb, istikbâlimi (geleceğimi) karanlık bilirim. Eğer bütün harâblıkları ve çirkinlikleri verseler ve kalbimizi Ehl-i sünnet îtikâdı ile süsleseler hiç üzülmem. (İmâm-ı Rabbânî)

hâce ::: hoca , efendi

hâce ::: ‬hoca

hâce ::: efendi

hâce ::: ağa

hâce ::: sahip

hâce ::: vezir

hâce ::: (a. i.) (bkz. : hacet). İnd-el-hâce : gerektiği zaman.. gibi.

HÂCE :::