erbain ::: (a. s.) : 1) kırk [sayı], (bkz. : erbeûn). 2) kırkıncı [sırada]. 3) karakış, [rûmî Kânûn-ı evvel'in (Aralık) dokuzundan [Efrencî 22], Kânûn-ı sânî'nin (Ocak) on yedisine [Efrenci 31] kadar süren ve kışın en soğuk zama­nı sayılan 40 gün]. 4) dervişlerin çile çıkarmak için hücreye kapandıkları kırk günlük müddet.

erbaîn-i âşûra ::: arabî aylarından sefer'in yirmisine rastlıyan gün. [İmâm-ı Hüseyin'in Kerbelâ'da şehâdetinin kırkına tesadüf ettiği için İranlılarca eyyâm-ı mahsûsa'dan sayılır].

ERBA'iN ::: Ehl-i sünnet yolunun büyükleri, halvet yâni yalnız başına kalmak ve erba'în yerine, insanlar arasında kalbini Allah ile bulundurmak seâdetine kavuşmuşlardır. Sünnetleri yaparak çok kıymetli şeyler elde etmişler ve bid'atlerden (dîne sonradan sokulan hurâfelerden) sakınarak yüksek derecelere kavuşmuşlardır. (İmâm-ı Rabbânî)

erbaîn ::: tasavvufta kırk günlük çile , kırk

erbâin ::: kırk